هوش مصنوعی در مدیریت مرغداری با کمک به پیش‌بینی رشد، توزیع دمایی مطلوب و مدیریت خوراک نرخ تبدیل خوراک را بهبود می‌بخشد و تلفات را کاهش می‌دهد. سنسورهای وزن، دما، رطوبت و گازهای گلخانه‌ای در محیط مرغداری به جمع‌آوری داده‌ها می‌پردازند و algoritmهای یادگیری ماشین الگوهای رشد و نیازهای غذایی را شناسایی می‌کنند. داشبوردهای دیداری این داده‌ها را به صورت لحظه‌ای نمایش داده و هشدارهای به موقع ارائه می‌دهند تا واکنش سریع انجام شود. مدیریت دما و تهویه پویا با هدف حفظ آسایش دام و صرفه‌جویی در مصرف انرژی انجام می‌شود و با سایر سیستم‌ها مانند تغذیه و نور به صورت یکپارچه بیوفیدبک ایجاد می‌کند. امنیت داده‌ها و حفظ حریم خصوصی سوابق بهداشت دام از اهمیت بالایی برخوردار است و نگهداری سوابق به صورت منظم الزامی است. بازگشت سرمایه از طریق کاهش هدررفت خوراک، افزایش وزن روزانه و کاهش تلفات به دست می‌آید. نکات نگهداری و سرویس دوره‌ای سیستم‌ها برای پایداری بلندمدت باید رعایت شود تا کارکرد بهینه حفظ گردد. فراخوان به اقدام شامل بررسی نیازها و تنظیم یک طرح آزمایشی با تیم فنی است تا نتایج اولیه ارزیابی شود. با توجه به اندازه و نوع واحد، معماری یکپارچه می‌تواند از نظر هزینه و کارایی بهینه باشد.